-
1 przedmio|t
m (G przedmiotu) 1. (rzecz) object, article- wartościowe przedmioty objects of value, valuables- przedmioty użytkowe utilitarian articles- przedmioty codziennego użytku everyday articles a. items- przedmioty osobiste personal effects, belongings- przedmioty sztuki ludowej specimens a. items of folk art- przedmioty sztuki materialnej artefacts- przedmioty z brązu/kości słoniowej objects made of bronze/ivory, bronzes/ivories- przedmiot o wartości muzealnej a museum piece- traktować kogoś jak przedmiot to treat sb like an object2. (temat) (filmu, książki) subject; (rozmowy, dyskusji) topic, subject- przedmiotem filmu jest gorąca namiętność the subject of the film is burning passion- stać się przedmiotem rozmów to become a talking point- książka stała się przedmiotem sporu the book became the subject of a dispute- przedmiot rokowań the subject of negotiations- odbiegać od przedmiotu to deviate from the subject3. (obiekt) object; (temat) subject- przedmiot czyjejś obserwacji the object of sb’s observation- przedmiot zabiegów/starań the object of sb’s endeavours/efforts- przedmiot miłości/gniewu/troski the object of sb’s love/hate/care- stał się przedmiotem ataków ze strony prasy he was the subject of attacks from the press- przedmiotem jego badań był symbolizm w literaturze the subject of his research was symbolism in literature4. (zagadnienie) subject- poproszono o opinię znawców przedmiotu the opinion of experts on the subject was sought- literatura przedmiotu literature on the subject5. Szk., Uniw. subject- przedmioty ścisłe the sciences- przedmioty kierunkowe/dodatkowe main subjects/minor subjects GB, majors/minors US- przedmioty obowiązkowe/fakultatywne compulsory/optional courses GB, compulsory/elective subjects a. courses US, requirements/electives US- jaki przedmiot lubisz najbardziej? which subject do you like best? what’s your favourite subject?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przedmio|t
См. также в других словарях:
natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… … Słownik języka polskiego
przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… … Słownik języka polskiego
ceramika — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ceramikaice, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wszystkie przedmioty użytkowe, dekoracyjne i artystyczne wytwarzane z różnych gatunków glin naturalnych, wypalane po uformowaniu … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akcyza — ż IV, CMs. akcyzazie; lm D. akcyzayz przestarz. «podatek pośredni nakładany na niektóre artykuły spożywcze, przedmioty użytkowe lub usługi pobierany zazwyczaj od przedsiębiorcy, który wlicza go do ceny towarów lub usług» Nakładać akcyzę na… … Słownik języka polskiego
martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… … Słownik języka polskiego
przybór — m IV, przybórboru, Ms. przybórborze; lm M. przybórbory, D. przybórborów 1. zwykle blm «wezbranie wody w jeziorze, rzece, morzu na skutek obfitych opadów atmosferycznych, odwilży» Wiosenny przybór wód. 2. zwykle w lm «przedmioty użytkowe, służące… … Słownik języka polskiego
użytkowy — «służący celom praktycznym, mający praktyczne zastosowanie, przeznaczony do użytku, dający się użytkować» Przedmioty, sprzęty użytkowe. Rośliny, zwierzęta użytkowe. Odpady użytkowe. Drewno użytkowe. Powierzchnia użytkowa mieszkania, budynku. Cel … Słownik języka polskiego
drobnica — ż II, DCMs. drobnicacy, blm 1. «małe drobne przedmioty, kawałki czegoś» 2. pot. «drobne pieniądze» 3. hand. «towary przemysłowe przeznaczone do przewozu, stanowiące poszczególne sztuki, przeważnie w opakowaniu, np. w skrzyniach, beczkach, belach … Słownik języka polskiego
miśnieński — miśnieńskiscy przym. od Miśnia (miasto w Saksonii) Manufaktury miśnieńskie. ∆ szt. Porcelana miśnieńska «wyroby z porcelany, bogato zdobione naczynia użytkowe, zwłaszcza stołowe, oraz inne przedmioty produkowane od XVIII w. w Miśni; saska… … Słownik języka polskiego
odpad — m IV, D. u, Ms. odpadadzie; lm M. y częściej w lm «części surowca, resztki pozostające, odpadające przy produkowaniu czegoś, często zużywane jako surowiec do produkcji ubocznej» Odpady blachy, drewna. Odpady produkcyjne (użytkowe, nieużytkowe). ∆ … Słownik języka polskiego
saski — saskiscy «dotyczący Saksonii, Saksończyków; pochodzący z Saksonii» ∆ Saska porcelana «wyroby porcelanowe, naczynia użytkowe i dekoracyjne, rzeźby, drobne przedmioty bogato zdobione dekoracją plastyczną i malarską, produkowane od początku XVIII w … Słownik języka polskiego
